Bart Vervaeck

Alfred Schnittke, een terminale meester

De strijkkwartetten van Beethoven, de Vier letzte Lieder van Richard Strauss en het laatste zelfportret van Rembrandt – het zijn meesterwerken die getuigen van de andere wereld – van de dood. Ook tonen ze de essentie van grote kunst: ze stellen complexe zaken eenvoudig voor en overschrijden moeiteloos regels die aan mode of traditie gebonden zijn. Tegen de achtergrond van deze terminale meesterwerken belicht dit artikel de muziek van Alfred Schnittke (1934-1998), postmodern polystilist die alles van Bach tot supermarktmuzak in zijn muziek opnam. Zijn onvoltooid gebleven negende symfonie continueert en vernieuwt de traditie van het finale meesterwerk.

verschenen: Januari 2011, blz. 54

jaargang: 78/01