Streven Tijdschrift
Geschiedenis
Nieuwsbrief
Filosofie
Politiek & Economie
Kunst
Archief
Vergeet het gedoe tussen Trump en de Federale Bank dat nu speelt maar even. Ga terug naar de situatie zoals zij zes maanden eerder was, en de laatste vijftig jaar bestond. Aan de ene kant was er een heel groot en belangrijk kamp van neoliberalen. Zoals Queen Slobodian beschrijft in zijn uitstekende boek Globalists: The End of Empire and the Birth of Neoliberalism waren neoliberalen, verenigd in de Mont Pèlerin Society, sceptisch over het vermogen van pro-kapitalistische politici verkiezingen te winnen, en daarmee de hendels van de wetgevende en uitvoerende macht te beheersen. Zij vreesden, niet onredelijk, dat linkse, socialistische...
‘Ik heb dit boek geschreven in de hoop dat een beter begrip van angst helpt om minder pessimistisch te zijn. Dat je kan begrijpen hoe angsten en zorgen van alledag soms verkeerd gericht zijn, maar ook: we zijn bezorgd omdat we willen zorgen voor iets of iemand. Dat angst en zorgzaamheid samenhangen. Een samenleving zonder angst is een kille samenleving. Angst en empathie hangen samen. Ze zijn de motor van een uitdijende cirkel van mededogen.’ Dat was de eerste verrassing: iemand die vanuit een heel ander, toch overwegend streng wetenschappelijk perspectief een thema benadert, dat ik tot nog toe...
Het recente werk van de Vlaamse videokunstenaar David Claerbout is dubbel fascinerend: je geniet van prachtige beelden en het zet je aan het denken. Je krijgt oogverblindende natuurlandschappen te bewonderen, ontsproten aan hypergesofistikeerde computertechnologieën. Wat je ziet is pure fictie en wakker leven tegelijk, en daarom door en door kunst, of kunst tot en met. Want wat is kunst anders dan een verdichtsel dat zindert van leven? Claerbout schildert met pixels, zijn video’s stralen als de klassieke meesterwerken, met een even sterke slagkracht en rijke nagalm. Parijs en Gaasbeek Dit jaar 2025 is David Claerbout gunstig gezind geweest. In...
Wat een machtig instrument is de taal. Dat is de gedachte die telkens weer bezit van me neemt als ik de dichtbundel van Benzokarim lees en herlees. De gedichten in de bundel Ons gaan allemaal raken me diep. Ze gaan recht op de emotie af, vermoedelijk omdat ze zonder poespas en zonder moeilijkdoenerij geschreven zijn. Ze lijken goudeerlijk. Ze lijken getuigenissen, recht uit het hart van de dichter. Je zou zweren dat de stem die je hoort geen lyrisch ik is, geen personage, en ook geen mengsel van 50 procent personage/50 procent dichter of een andere formule, maar de dichter...
Waar komen woorden vandaan? Niet in een etymologische zin, maar wel: waarom zijn sommige begrippen op een bepaald ogenblik populair en schier alomtegenwoordig, terwijl ze voordien een veel obscuurder bestaan kenden en nauwelijks gebruikt werden, behalve misschien in vaktechnische discours? Tot twintig jaar geleden kwam je polarisatie wel eens tegen in de vakliteratuur over de Koude Oorlog, en wellicht nog iets vaker in fysicahandboeken, waar het begrip betrekking heeft op de “uitlijning van de trillingsrichting van een golf of de oriëntatie van elektrische ladingen in een materiaal”. Vandaag lijkt polarisatie echter dé term bij uitstek die mensen hanteren om hun...
Over de Arcangelo’s van Berlinde De Bruyckere In Maastricht, museum Bonnefanten Bij de eerste kennismaking roepen de sculpturen van de Belgische kunstenares Berlinde De Bruyckere (1964) een weerzin bij me op die uitdaagt ernaar te blijven kijken. In het Maastrichtse Bonnefantenmuseum staan meer dan drie meter hoge vleugelachtige afgietsels van dierenhuid; Penthesilea. Gevilde huiden, schoon geschraapt, in was afgegoten en op een frame gespannen.[1] In het getransformeerde slachtafval zitten nog plukken beestenvacht en de ijzig-metalen geur van het abattoir lijkt er nog in te hangen. Of Per Benedetto. Een naakte levensgrote mensfiguur zonder hoofd, met een blauwige huid waaraan...





