Frans Sier

Conflict in Indochina

Door zijn militaire interventie in Vietnam wou China o.m. tonen dat het, net zoals andere grootmachten, wel degelijk in staat én bereid is om de belangen van zijn – verdreven – volksgenoten en zijn politieke bondgenoten gewapenderhand te verdedigen. Dat het zo langzaam een gewoonte wordt zijn politieke tegenstrevers te ‘bestraffen’ door grenzen over te steken en op vreemd grondgebied een oorlog(je) uit te vechten, is een alleszins verontrustend verschijnsel in de wereldpolitiek.

verschenen: Mei 1979, blz. 740

jaargang: 46/08

Publieke moraal
De hedendaagse ‘cultuuroorlogen’ in de context van de...
Het einde van de grote orde onder de...
Project 2025 en christelijk nationalisme
Nog een grote omwenteling meemaken…
Zionisme en racisme
Ana van Es: De Bagdad Berlijn Express
Universiteiten als fabrieken
Een Afrikaanse dwarsligger over het (post)koloniaal verleden
Moeten arme landen arm blijven?
Kindertransporten. Een wreed schoon verhaal
Het christelijk nationalisme van Trump: politiek boven principes
Billijkheid en efficiëntie in het inkomensbeleid. Over werkloosheids-...
Oudheidkunde op maat
Over de lauwe steun van de Arabische en...
Slachtoffers voor Israël
Basisbaan of basisinkomen? Normatieve vragen over de toekomst...
Figuren van vandaag: Réginald Moreels
Palestina, sinds mensengeheugenis een probleem?
Wanneer besluiten vrouwen te gaan protesteren?  
Gelijkheid gebaseerd op uitsluiting
Ontketend kapitalisme
Woke als symptoom van de ‘tirannie van de...
Asiel???
Autoritaire macht en heerschappij
De Politieke Menagerie
Kapitalisten, de staat en globalisering
Afghaanse jongeren en hun inburgering in België
Een brief uit Teheran
Een historische overweging van de Amerikaanse ‘civil religion’