De obscene talen van het lichaam – Over de ‘body horror’ van Clive Barker

Christophe Van Eecke

De obscene talen van het lichaam

Over de ‘body horror’ van Clive Barker

Clive Barker wordt beschouwd als de vader van de splatterpunk, een zeer brutale vorm van body horror. Hij creëerde het genre in zijn beroemde Books of Blood (1984) en ontwikkelde het verder in een reeks romans en de film Hellraiser (1987). Ondanks de exuberante horror gaat het in dit oeuvre echter om meer dan provocatie. In dit essay probeert de auteur de filosofische implicaties van Barkers werk te duiden via een analyse van drie verschillende manieren waarop de auteur het lichaam in zijn werk thematiseert. Wat daarbij opvalt, is dat we de horror vooral als een metafoor voor het politieke lichaam kunnen lezen.

verschenen: September 2006, blz. 716

jaargang: 73/08

Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De politiek van het minste kwaad