Christian DuquocDe priester in de gemeenschapDe gangbare reacties op het ‘verontrustend gebrek aan priesters’ getuigen volgens de auteur van een merkwaardige incoherentie. Enerzijds beklemtoont men dat een volwaardige, christelijke gemeenschap de – vrij frequente – eucharistie (en de priester als noodzakelijke bedienaar ervan) niet kan missen. Anderzijds wil men blijkbaar aangewezen blijven op strikt individuele – van een concrete gemeenschap losstaande – ‘roepingen’ tot een historisch bepaalde o.m. celibataire levensstaat. Dient men niet dringend aandacht te besteden aan de bestaande wensen én mogelijkheden binnen de vele gemeenschappen zelf, om in hun officieel erkende, vitale nood, door eigen bedienaren te voorzien? verschenen: Mei 1979, blz. 675 jaargang: 46/08 |