De stille kracht van het conflict – Over ‘De nieuwe man’ van Thomas Rosenboom

Paul Pelckmans

De stille kracht van het conflict

Over ‘De nieuwe man’ van Thomas Rosenboom

Na Gewassen vlees (1994) en Publieke werken (1999) publiceerde Thomas Rosenboom dit voorjaar een derde historische roman, die zich afspeelt tussen 1912 en 1923. Hij zou op het eerste gezicht uit die tijd kunnen dateren: De nieuwe man vertelt de getourmenteerde relatie tussen een vergrijzende werfeigenaar en diens zelfgekozen opvolger, een thema dat we kenden uit allerlei ‘naturalistische’ teksten van bv. Ibsen, Björnson of Streuvels. Bij nader toezien blijkt Rosenbooms werfeigenaar sterk te verschillen van zijn beroemde voorgangers. De nieuwe man lijkt hoopvoller te starten, maar komt juist daardoor tot een nog desperater conclusie.

verschenen: Juli 2003, blz. 602

jaargang: 70/07

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...