Henk Jans

Ecologische ethiek en antropocentrisme

Bij de steeds talrijker voorstanders van een ecologische ethiek heeft het eeuwenoude antropocentrisme een bijzonder kwalijke reputatie: het zou de eigenlijke wortel zijn van ’s mensen verwoestende o mgang met de levende en levenloze natuur. In het spoor van A. Schweitzer, G. Picht en H. Jonas probeert C.F. von Weizsäcker een ethiek van de verantwoordelijkheid te formuleren, die een z.i. onontkoombaar en gerechtvaardigd humanisme zoekt te vrijwaren tegen het inderdaad te bekrompen, verkeerd begrepen en beleefd antropocentrisme.

verschenen: April 1988, blz. 610

jaargang: 55/07