‘Fire, this time’: het Parijs voor en van zwarte migranten – ‘Giovanni’s Room’ van James Baldwin

Kathleen Gyssels

‘Fire, this time’: het Parijs voor en van zwarte migranten

‘Giovanni’s Room’ van James Baldwin

Enkele maanden geleden kwamen migrantenkinderen van de derde generatie in Parijs luidruchtig de straat op uit protest tegen discriminatie en achterstelling. In 1956 al publiceerden de Afro-Amerikaanse schrijver James Baldwin en de Frans-Guyanees Léon Damas allebei fictioneel werk waarin Parijs wordt afgeschilderd als een allesbehalve gastvrije stad voor mensen met een getaande huidskleur. De auteur van The Fire, Next Time (1963) en zijn Franse tijdgenoot wilden een halve eeuw geleden al waarschuwen voor die ongelijke behandeling en de crisis van een zogenaamde multiculturele samenleving, maar deden dat in een oeuvre getekend door taboes rond relaties tussen blanken en zwarten, en in het geval van Baldwin, homoseksualiteit.

verschenen: Juli 2006, blz. 623

jaargang: 73/07

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...