Gaston Bachelard. De verbeelding en de ruimte

Kees Hertogh

Gaston Bachelard. De verbeelding en de ruimte

In leven en werk van de Franse filosoof G. Bachelard (1884-1962) komt een verrassende maar bij nader toezien misschien toch heel coherente wending voor. Aanvankelijk golden zijn bedenkingen en commentaren uitsluitend de – in en dankzij de nieuwe fysica – fundamenteel gewijzigde rol van het kennend subject in het wetenschappelijk objectiveringsproces. En juist die filosofische bezinning bracht Bachelard nadien tot een herontdekking en herwaardering van de – door datzelfde subject – in woord en literatuur verbeelde wereld.

verschenen: Oktober 1987, blz. 14

jaargang: 55/01

Het einde en het begin van de geschiedenis
Pascal postuum II: Januari 1670
Pascal postuum I: Januari 1670
Begrensde Tolerantie, Botsende Meningen
Einstein ontmoet Kafka
De onvervalste ‘vrouwelijke natuur’
Hoeveel werkelijkheid kan de hedendaagse filosoof nog verdragen?...
Nostalgie naar de ware wereld
De Griekse voorvaders van de Verlichting
Vooruitgangsoptimisme als pleidooi voor de status quo
Elementaire deeltjes
Basisbaan of basisinkomen? Normatieve vragen over de toekomst...
Heb niet te veel vertrouwen in vertrouwen
Therapie tegen ecodepressie
De Politieke Menagerie
In de ban van Big Brother
Verlichte Filosofen over de Islam
Albert Camus, een denker voor onze tijd
Waarom zo cynisch?
Het dagboek van Louis Dupré: de waarheid van...
Het mensenrecht op zinloosheid in de Summa Atheologica...
Gedachten over abortus en ‘pro-life’
Religie als poëzie
Met de slurf van een orkaan
NFT: n.v.t.? Een kleine kunstfilosofische uitleg
Over de persistentie van God in de filosofie....
Morele technologieën. Utopie of dystopie?
Erkenning en authenticiteit
Techniekfilosofen leggen de grotere kwesties rond digitale platforms...
Vuurduin. Aantekeningen bij een wereld die verdwijnt