Geoffrey Hill – De taal van het gemis

Hugo Roeffaers

Geoffrey Hill

De taal van het gemis

Sinds zijn debuut als dichter in 1952 is G. Hill de poëtische getuige gebleven van wat men met een al te gerieflijk woord de religieuze of transcendente dimensie pleeft te noemen. Juist de onmacht van de taal om vorm en gestalte aan die dimensie te geven wordt pas indringend voelbaar in Hills onverdroten zoeken naar de uitermate sobere en gedrongen verwoording ervan.

verschenen: Februari 1983, blz. 406

jaargang: 50/05

Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De politiek van het minste kwaad