Glucksmanns afscheid van de nieuwe filosofen

Koen Boey

Glucksmanns afscheid van de nieuwe filosofen

Met Cynisme et Passion heeft Gluckmsmann duidelijk afscheid genomen van een filosofische groep of trend, waarin hij trouwens van meet af aan een buitenbeentje was geweest. Zonder iets terug te nemen van zijn kritiek op de heilloze, westerse fanatismen van godsdienstige of marxistische signatuur, bepleit hij de herwaardering en bevestigin van het beste wat de westerse cultuur heeft voortgebracht: de democratische instellingen en vooral de tolerantie die, vanuit een passie voor de onzekerheid van het menselijk bestaan, alle cynisme afzweert en zowel scepticisme als dogmatisme poogt te overstijgen.

verschenen: September 1985, blz. 916

jaargang: 52/11

Ethiek in praktijk en theorie van de gezondheidszorg
Verstond Tocqueville de democratie?
Waarom we bang zijn
De Trumpfluisteraar (III)
De Trumpfluisteraar (II)
De Trumpfluisteraar (I)
Waarheid en leugen: hedendaagse uitdagingen
Verlichting versus modernisering
Vrede als plicht
Quinten Weeterings en de Posthistoire
Waarover we het hebben, als we het hebben...
Schuld zonder boete. Zijn regels slechts vrijblijvende suggesties?
De tweespalt van de tijd
Het geluk van nabijheid. Hannah Arendt over vriendschap...
‘Eén van de grootste geschenken van deze wereld’
Over de homo authenticus van Gilles Lipovetsky
De musicerende Socrates
Filosofie als radicale reflectie
Mors immortalis. Of, hoe de dood voor ons...
Het einde en het begin van de geschiedenis
Pascal postuum II: Januari 1670
Pascal postuum I: Januari 1670
Begrensde Tolerantie, Botsende Meningen
Einstein ontmoet Kafka
De onvervalste ‘vrouwelijke natuur’
Hoeveel werkelijkheid kan de hedendaagse filosoof nog verdragen?...
Nostalgie naar de ware wereld
De Griekse voorvaders van de Verlichting
Vooruitgangsoptimisme als pleidooi voor de status quo
Elementaire deeltjes