Honderd jaar Esperanto

Luc Rasson

Honderd jaar Esperanto

Esperanto is de enige artificiële taal die zich met relatief succesal een eeuw lang heeft weten te handhaven. Door de Middeneuropese jood Zamenhof uitdrukkelijk bedoeld als een middel tot universele verstandhouding (dat alle culturele, nationalistische en imperialistische barrières zou doorbreken) blijkt ook deze genereuze poging te berusten op een aantal typisch negentiende-eeuwse premissen van culturele, ideologische en louter linguïstische aard. In zijn doelstellingen en realisaties blijft Esperanto een provocerende en paradoxale onderneming.

verschenen: Juni 1987, blz. 840

jaargang: 54/09

Duivelse armoe
Dr. Morell en Patiënt A
Christendom en burgerlijk gezag
‘Rwanda valt aan, Rwanda wordt niet aangevallen’ (Urwanda...
Dubbele politieke moord
Wat vertellen we onze kinderen (niet)?
Een jurk vertelt
Filip de Pillecyn als links-progressieve journalist
Numineuze slachtoffers
Wetenschap, een sisyfusarbeid
Nog een herdenking in 2025
De onverwachte val van Assad
Woorden zijn wapens. Over Robert Brasillach
Een mooi kijkboek, meer niet
Deportatie naar het paradijs: joden in Mauritius 1940-1945
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Het einde en het begin van de geschiedenis
Begrensde Tolerantie, Botsende Meningen
Taiwan: de nalatenschap van Nederlandse handel
Gedeelde grond
Moeten arme landen arm blijven?
Oudheidkunde op maat
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
Beyond the Wall van Katja Hoyer
Over de lauwe steun van de Arabische en...
De ware Jacob
Vooruitgangsoptimisme als pleidooi voor de status quo
Napoleon – het Waterloo van Ridley Scott
Een witte Kerstmis
Graven voor iedereen