Is Erdogan de nieuwe Caesar van Turkije?

Dirk Rochtus

Is Erdogan de nieuwe Caesar van Turkije?

De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan ontwaakte in 2014 met een kater. Het afgelopen jaar had hij twee zware klappen te verwerken gekregen. Eerst waren er in juni de protesten van woedende burgers tegen de geplande ontmanteling van het Gezi-park in hartje Istanbul, vervolgens kwamen in december corruptieschandalen in de boezem van zijn regering aan het licht. De Gezi-woede kreeg Erdogan dankzij massale politie-inzet nog onder controle, maar de corruptie is een sluipend gif dat zijn ‘politiek zenuwstelsel’ kan verlammen. Het politieke verleden van Erdogan mag gerust een succesverhaal worden genoemd. Of zijn politieke toekomst even rooskleurig zal zijn, is minder zeker.

verschenen: Maart 2014, blz. 231

jaargang: 81/03

Het einde van de grote orde onder de...
Project 2025 en christelijk nationalisme
Nog een grote omwenteling meemaken…
Zionisme en racisme
Ana van Es: De Bagdad Berlijn Express
Universiteiten als fabrieken
Een Afrikaanse dwarsligger over het (post)koloniaal verleden
Moeten arme landen arm blijven?
Kindertransporten. Een wreed schoon verhaal
Het christelijk nationalisme van Trump: politiek boven principes
Billijkheid en efficiëntie in het inkomensbeleid. Over werkloosheids-...
Oudheidkunde op maat
Over de lauwe steun van de Arabische en...
Slachtoffers voor Israël
Basisbaan of basisinkomen? Normatieve vragen over de toekomst...
Figuren van vandaag: Réginald Moreels
Palestina, sinds mensengeheugenis een probleem?
Wanneer besluiten vrouwen te gaan protesteren?  
Gelijkheid gebaseerd op uitsluiting
Ontketend kapitalisme
Woke als symptoom van de ‘tirannie van de...
Asiel???
Autoritaire macht en heerschappij
De Politieke Menagerie
Kapitalisten, de staat en globalisering
Afghaanse jongeren en hun inburgering in België
Een brief uit Teheran
Een historische overweging van de Amerikaanse ‘civil religion’
Een politicus die niet wilde heersen
Conflict en polarisatie