Jürgen Habermas en de communicatieve rationaliteit

Ludo Abicht

Jürgen Habermas en de communicatieve rationaliteit

In zijn Theorie van het communicatieve handelen sluit Jürgen Habermas aan bij het geloof van de Verlichting in de menselijke rede. Dankzij hun redelijkheid – een eigenschap van allen zonder uitzondering – kunnen mensen met elkaar in gesprek treden en geleidelijk gemeenschappelijke normen vastleggen waarop het maatschappelijk leven kan worden gevestigd. Met zijn pleidooi voor het universalisme van de rede – dat hij als een voorwaarde voor emancipatie en democratie beschouwt – staat Habermas lijnrecht tegenover het postmoderne relativisme en de louter instrumentele benaderingen van de redelijkheid.

verschenen: April 2003, blz. 308

jaargang: 70/04

Het einde en het begin van de geschiedenis
Pascal postuum II: Januari 1670
Pascal postuum I: Januari 1670
Begrensde Tolerantie, Botsende Meningen
Einstein ontmoet Kafka
De onvervalste ‘vrouwelijke natuur’
Hoeveel werkelijkheid kan de hedendaagse filosoof nog verdragen?...
Nostalgie naar de ware wereld
De Griekse voorvaders van de Verlichting
Vooruitgangsoptimisme als pleidooi voor de status quo
Elementaire deeltjes
Basisbaan of basisinkomen? Normatieve vragen over de toekomst...
Heb niet te veel vertrouwen in vertrouwen
Therapie tegen ecodepressie
De Politieke Menagerie
In de ban van Big Brother
Verlichte Filosofen over de Islam
Albert Camus, een denker voor onze tijd
Waarom zo cynisch?
Het dagboek van Louis Dupré: de waarheid van...
Het mensenrecht op zinloosheid in de Summa Atheologica...
Gedachten over abortus en ‘pro-life’
Religie als poëzie
Met de slurf van een orkaan
NFT: n.v.t.? Een kleine kunstfilosofische uitleg
Over de persistentie van God in de filosofie....
Morele technologieën. Utopie of dystopie?
Erkenning en authenticiteit
Techniekfilosofen leggen de grotere kwesties rond digitale platforms...
Vuurduin. Aantekeningen bij een wereld die verdwijnt