Kerkmodel en pausmodel – Hoe hangen ze samen?

Georges De Schrijver

Kerkmodel en pausmodel

Hoe hangen ze samen?

Vaticanum II heeft ongetwijfeld een wending ingeleid naar meer openheid voor de wereld en naar een ‘democratischer’ visie op vrijheid en medeverantwoordelijkheid binnen de kerkgemeenschap. De grotere inspraak en zelfbeschikking van de lokale kerken die o.m. in de bisschoppensynodes tot uiting had kunnen komen, werd echter vaak verhinderd door de handhaving van het hiërarchisch bestuursmodel, waarin de functioneringswijze van het pausschap in grote mate afhankelijk bleef van de persoonlijke instelling of geaardheid van de opeenvolgende pausen. Velen begroeten de paus als een representant van de nodige eenheid-in-verscheidenheid onder alle gelovigen, maar tonen zich beducht voor een pausschap ‘garant’ van een wereldwijde uniformiteit.

verschenen: Januari 1985, blz. 302

jaargang: 52/04

LHBTQ-kwesties en katholieke leer
Een idee voor de volgende katholieke reformatie
Theologie en de taal van vorig jaar
Over de lauwe steun van de Arabische en...
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joden en moslims aan zet
De namiddag van het christendom – Tomáš Halík
De katholieke kerk hervormen
Feiten & fantasie: een beetje geschiedenis van de...
Bevlekte ontvangenissen
Esprit de corps
Opgroeien. Een persoonlijke overdenking
Eb en vloed van het christendom in de...
Van schuld naar verantwoordelijkheid
De plaats en de opdracht van de Messiaanse...
Christelijk humanisme
De Schrift begrijpen door de historisch-kritische methode
Verlichte Filosofen over de Islam
Vragen over het Nieuwe Testament
In de ban van Mohammed
Twee kerstgroepen
Van meelevende en zorgzame gemeenschap naar keizerlijke kerk
De bekering van de missionaris
Verrijzenis voor Guido Gezelle
Een tegendraadse lezer?
Een historische overweging van de Amerikaanse ‘civil religion’
Over troost
We zien anders wanneer we onze aandacht anders...
Amerikaanse politiek en christelijke geestdrift
Dromen over Anne Frank