Margaret Atwood: overleven in Dystopia

Hilde Staels

Margaret Atwood: overleven in Dystopia

In haar eerste futuristische roman schildert de Canadese schrijfster het grotesk toekomstbeeld van een samenleving waar religieus-fundamentalistische bewegingen het voor het zeggen gekregen hebben. Het is uiteraard een mannenmaatschappij, die de schaarse al verworven vrouwenrechten te niet heeft gedaan en de vrouw nog dieper in haar afhankelijkheid zoekt terug te dringen. Tegelijk echter ontmaskert de auteur, op haar typische ironiserende manier, de medeplichtigheid van de vrouwen aan het heersende bestel en de averechtse uitwerking van bepaalde feministische aanspraken om de patriarchale door een matriarchale overheersing te vervangen.

verschenen: Maart 1987, blz. 524

jaargang: 54/06

Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De politiek van het minste kwaad