‘Mijn pen kunnen ze me niet ontnemen’ – Leven en werk van Raden Ajeng Kartini (1879-1904)

Patrick Vanden Berghe

‘Mijn pen kunnen ze me niet ontnemen’

Leven en werk van Raden Ajeng Kartini (1879-1904)

Honderd jaar geleden stierf R.A. Kartini. Haar leven lang had deze Javaanse geijverd voor de ontwikkeling van de inlandse vrouw in Nederlands-Indië. Ze kon daarvoor rekenen op de steun van enkele Nederlandse zielsverwanten. Kartini werd geboren als de tweede dochter van de regent van Jepara. Ondanks zijn progressieve houding heersten er in huis traditionele normen; Kartini’s verlangen om verder te studeren bleef vruchteloos. Ze schreef over het lot van vrouwen in Indonesië en het belang van educatie. Na haar dood – ze stierf reeds op vijfentwintigjarige leeftijd – werden haar brieven gepubliceerd.

verschenen: November 2004, blz. 878

jaargang: 71/10

Wie knoeit is dapper
De metafysica van Moby-Dick
Het spoor dat achterblijft
Ziekte en Engagement
Quinten Weeterings en de Posthistoire
Psychiatrische experimenten
Éric Michaud
‘Het is mijn innerlijk kind’
Brideshead Revisited en het katholicisme
Vagina monetaria dentata. Over onwelvaart van Steve Marryt
Mijn Queer Kruisweg
Cirkels in steen
Betje Wolff springlevend
Maart 1678: De eerste moderne roman?
Rory Stewart, Politics on the Edge: boekbespreking
Kafka und kein Ende möglich
Januari 1677: de laatste première van Racine II
Culturele revolutie in het land van Kafka en...
December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier