Paul Van AkenPiet van Aken: patriarch en renegaatMet De laatste Goddemaer in de laatste verhalenbundel (1983) was Piet van Akens literaire oeuvre in zekere zin onvermijdelijkerwijze ‘af’: een brok menselijke en sociale geschiedenis, ingebed in het door kleigroeven getekende Rupellandschap. De onverzoenlijke tegenstellingen tussen de natuurverbonden, ‘conservatieve’ rurale bevolkingsgroepen en de verlichte voorstanders van de vooruitgang – bazen én arbeiders van de steenbakkerijen – waren in het begin van de jaren tachtig niet alleen uitgevochten: alle partijen hadden, op haar manier, de strijd verloren en er hun ziel bij ingeboet. verschenen: September 1986, blz. 990 jaargang: 53/11 |
