Piet van Aken: patriarch en renegaat

Paul Van Aken

Piet van Aken: patriarch en renegaat

Met De laatste Goddemaer in de laatste verhalenbundel (1983) was Piet van Akens literaire oeuvre in zekere zin onvermijdelijkerwijze ‘af’: een brok menselijke en sociale geschiedenis, ingebed in het door kleigroeven getekende Rupellandschap. De onverzoenlijke tegenstellingen tussen de natuurverbonden, ‘conservatieve’ rurale bevolkingsgroepen en de verlichte voorstanders van de vooruitgang – bazen én arbeiders van de steenbakkerijen – waren in het begin van de jaren tachtig niet alleen uitgevochten: alle partijen hadden, op haar manier, de strijd verloren en er hun ziel bij ingeboet.

verschenen: September 1986, blz. 990

jaargang: 53/11

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...