Bart Verschaffel

Postmoderniteit. Over de dood van de Kunst

en de alomtegenwoordigheid van de schoonheid

Het geloof in een wereld waar alles louter verandering, ontwikkeling én opgang naar (meer) vrijheid heette te zijn – door de kerk bestempeld als de ketterij van het modernisme – blijkt nu terdege aangeslagen, zo niet opgegeven te zijn. Wat intussen wel overeind bleef is het soort aestetische moderniteit, dat de nieuwe transportmogelijkheden (spoorwegen!) en de al even nieuwe grootsteedse samenlevingsvormen, ongewild of onbewust, met zich hebben meegebracht. postmoderniteit (1988)

verschenen: December 1988, blz. 239

jaargang: 56/03