Luc De Fleurquin

Twee keer trouwen: een recht en een plicht

Eeuwenlang was de huwelijkssluiting onder gelovigen niets anders dan het huwelijk van twee christenen volgens de publiekrechterlijke vormen van de bestaande samenleving. Ook nadat, vanaf de negende eeuw, de kerkelijke inzegening steeds meer veld won, bleef de wederzijdse toestemming van beide partners de geldiheid van hun verbintenis bepalen. Pas het concilie van Trente maakte die geldigheid afhankelijk van specifiek kerkrechterlijke modaliteiten, mede omdat het protestantisme het sacramenteel karakter van het huwelijk in twijfel trok. Doordat de geseculariseerde staat nadien het burgelijk huwelijk tot een institutionele verplichting maakte, is tenslotte de ons vertrouwde maar toch wel merkwaardige en wel vaker conflictueuze toestand ontstaan: dat gelovigen twee keer mogen én moeten trouwen volgens twee aparte, juridische systemen.

verschenen: Juli 1979, blz. 928

jaargang: 46/10