Paul Verstraeten

Woody Allens ‘The purple rose of Cairo’

De halsstarrigheid van een luis

Als het mannelijk hoofdpersonage van een romantisch filmverhaal pardoes het scherm verlaat om er met een gefascineerde huisvrouw uit het publiek vandoor te gaan, blijkt de gevestigde wereld van duidelijk onderscheiden fictie en werkelijkheid volkomen ontredderd te raken. Maar het is Woody Allen vooral te doen om het probleem van de menselijke identiteit: de intrigerende wisselwerking tussen iemands ‘reële’ persoonlijkheid en de door hem gespeelde of hem toebedeelde rol.

verschenen: December 1985, blz. 240

jaargang: 53/03