388 | De zorgmarkt. Hans Achterhuis |
De neoliberale tendens is dominant in Nederland, net als in veel andere landen van de EU. Steeds meer menselijke activiteiten worden in een marktordening ondergebracht. Recent is er ook een ‘zorgmarkt’ ontstaan. Vanuit het onderscheid tussen de activiteiten van het arbeiden, werken en handelen dat Hannah Arendt maakt in Vita Activa, wordt deze ontwikkeling kritisch geanalyseerd. Zorgen is volgens Arendt een niet aflatende activiteit, die onder arbeiden valt en die niet tot een net afgerond product voor de markt kan worden gereduceerd. | |
401 | De terugkeer van Salvador Allende. of Het failliet van het neoliberalisme Herman Simissen |
In een meerderheid van de Zuid-Amerikaanse landen heeft zich een opmerkelijke terugkeer van politiek links voorgedaan. Hoe kan dit worden verklaard? Een aanzet geeft de Canadese onderzoeksjournaliste Naomi Klein in haar boek The Shock Doctrine. Zij ziet de omslag in Zuid-Amerika als een reactie op het neoliberalisme, waarmee dit werelddeel ruim vijfentwintig jaar ervaring heeft. Wat betekent de Zuid-Amerikaanse reactie voor de westerse wereld? | |
413 | Een oefening in herinneringsarcheologie. De herdenking en memorialisering van de Slag van Verdun Maarten Van Alstein |
In een tijd waarin herinnerings- en erfgoedcultuur alleen maar aan belang en populariteit lijken te winnen, trekken steeds grotere stromen bezoekers naar plaatsen waar gewelddadige episodes uit de twintigste eeuw herdacht worden. Zo kunnen ook de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog op een niet aflatende belangstelling rekenen. Herinneringsplaatsen worden echter gekenmerkt door een grote historische en politieke complexiteit. Om dit complexe karakter in kaart te brengen, zijn oefeningen in herinneringsarcheologie nodig. In deze tekst wordt een aanzet tot een dergelijke oefening gegeven voor het memorialiseringslandschap in Verdun. | |
426 | De geur van wondvocht. Trauma, herinnering en identiteit bij Jens Christian Grøndahl Alexander Van Caeneghem |
Jens Christian Grøndahl gebruikt in zijn nieuwste roman Dat weet je niet dezelfde herkenbare narratieve structuur als in zijn andere romans. Steeds ervaren zijn personages een trauma of crisismoment dat hen dwingt om terug te kijken op hun verleden. Hun geheugen raakt daarbij stelselmatig vermengd met een actieve, identiteitsconstructieve component: ze proberen te achterhalen wie ze zijn en waarom ze niet gelukkig zijn, maar beseffen dat ze dat zelf mee sturen. Hun voornaamste troost zit precies in die romanstructuur: door verhalen te vertellen worden ze zichzelf en is aanvaarding mogelijk. | |
436 | ‘Ik wil dus ook graag op de foto.’. De andere kant van Joyce & Co Jack van der Weide |
Op 18 juni 2010 overleed te Leiden op 59-jarige leeftijd Kees Snel, die vanaf 1968 als Keith Kanger Snell deel had uitgemaakt van het Haarlemse schrijvers- en filmerscollectief Joyce & Co. Dit artikel wil het oeuvre van Joyce & Co beschouwen vanuit de invalshoek van Kees Snel en wil proberen te achterhalen wat zijn aandeel was in de productie van Joyce & Co. |
F O R U M
449 | Het land is een beetje moe |
Harold Polis | |
455 | Waarom we de strijd tegen segregatie in scholen niet mogen opgeven |
Patrick Loobuyck en Mieke Van Houtte | |
460 | België op weg naar nieuw recht voor religies |
Adriaan Overbeeke |
P O D I U M
465 | De Ichthus als thema bij Gezelle en Achterberg |
Wam de Moor | |
471 | Hoe universeel is repertoire? |
Klaas Tindemans |
B O E K E N
René ten Bos, Stilte, geste, stem. Een filosofisch drieluik * Karen Armstrong, Compassie.