D R I F T
| 195 | Vluchtelingencrisis? Herman Simissen |
A R T I K E L E N
| 197 | Expressief individualisme, de cultus van de kunstenaar als genie, en de Lucifer van Milton Patrick Madigan |
| Veelal wordt voetstoots aangenomen, dat het uiteindelijke voorbeeld dat ons in de westerse beschaving voor ogen staat, een christelijk karakter heeft. Dit is echter niet het geval: het is luciferiaans. Dit voorbeeld werd beschreven door de Engelse dichter John Milton, verspreid door de Engelse romantische dichters, en is nu algemeen verspreid geraakt. We karakteriseren deze houding nu als ‘expressief individualisme’. | |
| 207 | ‘En opnieuw lachen ze’. Een filosofische reflectie over Pasolini’s Accattone en de rol van zijn poëzie Simon Marijsse |
| Op 2 november 2015 herdacht de Italiaanse kunstwereld het feit dat Pier Paolo Pasolini veertig jaar geleden overleed. Daardoor flakkerde de interesse voor zijn werk weer op. Dit essay stelt zijn recent voor theater geadapteerde film Accattone centraal. Het bespreekt Pasolini’s ‘poëtische cinema’, de relevantie van Accattone binnen Pasolini’s oeuvre, en de actuele waarde van zijn impliciete aanklacht daarin. Ook geeft de auteur een uiteenzetting van de filosofische elementen in de film. | |
| 215 | Met het Akkoord van Parijs kan het echte werk beginnen Alma De Walsche |
| Sommigen doen het Akkoord van Parijs af als too little too late. Toch kan er worden gesproken van een historische overeenkomst. Het akkoord legt de grondslag voor een klimaatbeleid dat de opwarming van onze planeet moet inperken, zo mogelijk tot 1,5°C. Het echte werk moet nu beginnen: het akkoord moet per land worden vertaald naar een nationaal klimaatbeleid en op mondiaal vlak tot een koolstofneutrale wereldeconomie. De impact van deze transitie is nauwelijks te overschatten. | |
| 228 | Kun je de zee strelen? Over een gedicht van Miroslav Holub René ten Bos |
| Wat staat er eigenlijk in een gedicht? Exegeten hebben vaak de neiging om er meer in te willen lezen dan wat er letterlijk staat, alsof de diepte achter de oppervlakte het enige is wat telt. De Tsjechische dichter Miroslav Holub heeft altijd gepleit voor een onbevangen en letterlijke duiding van poëzie. Niets ligt dan meer voor de hand dan dat we zijn eigen poëzie als vertrekpunt nemen: wat lezen we eigenlijk als we een gedicht lezen waarin gesproken wordt over een man die de zee streelt? | |
| 238 | Roman Britain als spiegel van het heden? De Vindolanda Tablets en het beeld van Groot-Brittannië in de Romeinse tijd Herman Simissen |
| Soms wordt het beeld van een periode in de geschiedenis onverwacht ingrijpend veranderd door de vondst van nieuw bewijsmateriaal. Dit was bijvoorbeeld het geval voor het beeld van Groot-Brittannië in de Romeinse tijd. In maart 1973 werden bij toeval houten schrijftabletten ontdekt, die een nieuw licht wierpen op ontwikkelingen en gebeurtenissen in deze periode in de Britse geschiedenis. |
F O R U M
| 251 | Vermoord door de dood |
| Harold Polis | |
| 258 | Zijn wij ons lichaam? |
| Carli Coenen | |
| 262 | Dokter voor de geneeskunde |
| Paul Pelckmans |
P O D I U M
| 267 | Gedichten die de lezer op sleeptouw nemen. Nu is al te laat van Erik Spinoy |
| Joris Gerits | |
| 272 | Het ontrafelen van de macht |
| Klaas Tindemans |
B O E K E N
John W. O’Malley, De Jezuïeten. Hun geschiedenis van Ignatius tot heden • Vauvenargues, De menselijke geest. Een Inleiding • Olivier Hekster en Corjo Jansen (red.), De Wereld van Hadrianus • Juan Luis Vives, Over de hulp aan de armen • Paul De Hert, Andreas Kinneging en Maarten Colette (red.), Benjamin Constant. Ontdekker van de moderne vrijheid • Shaun Usher (red.), Brieven van belang. Onvergetelijke correspondentie • Chris De Stoop, Dit is mijn hof.