Nynke van Uffelen*

 

Zojuist heb ik een fotoboek gemaakt: een compilatie van 2022. Voor mij was dat een fantastisch jaar! Ik heb enorm veel mogen reizen voor mijn werk, een privilege waar ik zeer dankbaar voor ben. Zo voerde 2022 mij naar de jungle van Mexico, de bergen van Innsbruck en de straten van Madrid. Maar het absolute hoogtepunt: mijn vriend mag ik nu mijn verloofde noemen, want hij heeft me ten huwelijk gevraagd! Bovenop de vuurtoren van Ameland (echt een hoogtepunt, dus). Romantischer kan het niet.

Ben ik té romantisch? Wanneer ik vertel dat ik ga trouwen, dat ik eigenlijk wel in het wit wil, met een ceremonie en een taart en alles erop en eraan, word ik vaak met verbazing aangekeken. Trouwen, dat doet jouw generatie toch niet meer? Waarom wit als blauw jou mooier staat? En het is zo duur – waarom ga je niet gewoon naar het gemeentehuis en drink je achteraf een pintje om het te vieren?

In 2022 leek het cynisme te zegevieren, althans in mijn millennial-academische-Nederlandse bubbeltje. Iemand die cynisch is, wijst idealisme af. Wees vooral niet te vrolijk of te romantisch; wees realistisch, liefst met een vleugje pessimisme. Een bruiloft is zoveel gedoe, trouwen kan je ook gewoon snel doen in het gemeentehuis – of beter nog, teken een samenlevingscontract, dat heeft dezelfde juridische status. Kinderen krijgen is duur, slecht voor de wereld, en het beperkt je vrijheid en je carrière onnodig. Je verjaardag is toch maar een dag zoals andere dagen, het is niet nodig om daar uitgebreid bij stil te staan met slingers, taarten en andere dure dingen. Kerst is al helemaal onzin: deze informele verplichting vereist dat je je familie moet zien, gezellig moet doen en heel veel moet eten, en dat alles binnen twee of drie dagen, terwijl toch niemand meer gelooft dat kerstmis heilig of speciaal is. En goede voornemens, daar doet niemand nog serieus over – die zijn toch loos, dus why bother.

Een cynisch iemand twijfelt aan een goede afloop en aan de waarden en goede intenties van mensen. Het is tegenwoordig cool om cynicus te zijn, om nergens om te geven, om nuchter de monetaire waarde achter de dingen te beschouwen. De cynicus demystificeert alles en zo blijft ze mokken, alleen, in een lelijke wereld, met een volle portemonnee. Elke dag is eenzelfde, gewone dag. Maar door zich zo op te stellen verliest de cynicus zelf uit het oog wat waardevol is. Liefde, dat is waardevol. Een mooie herinnering, dat is belangrijk. Een hapje taart is het geld waard. En twee uur rijden naar het kerstdiner van de schoonfamilie is eigenlijk best gezellig.

De cynicus demystificeert alles en kan vervolgens nergens meer van genieten. De romanticus daarentegen ziet overal magie. Kerst betekent lichtjes, lekker eten en gezelligheid. Een bruiloft is een dag om de liefde te vieren, en later verwordt het een gedeelde en unieke herinnering. En nieuwjaar is een moment van reflectie, wat leidt tot goede voornemens en hopelijk tot een prachtig 2023. Cheers.