Werkelijkheid en woord in Duitse literatuur 60-70

Ludo Verbeeck

Werkelijkheid en woord in Duitse literatuur 60-70

In een eerste bijdrage omschrijft de auteur de crisis waarin de Duitse literatuur beland was in het begin van de jaren zestig. Vooral de roman had het moeten ontgelden als een verwerpelijke wereldvreemde fictie. Maar de voortan nog alleen geoorloofde literatuur van ‘uit de werkelijkheid gegrepen’ reportages en documenten, had tot een nieuwe impasse geleid: het verlies aan ‘literaire’ taalexpressie bleek gepaard te gaan met een verlies aan werkelijkheidservaring.

verschenen: Januari 1982, blz. 358

jaargang: 49/04

Culturele revolutie in het land van Kafka en...
December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’