De analfabeten van Belle van Zuylen

Paul Pelckmans

De analfabeten van Belle van Zuylen

Belle van Zuylen (1740-1805) schreef negen tienden van haar oeuvre in Zwitserland en bediende zich ook voor het andere, eerste tiende al van het Frans. Chauvinistische redenen om haar te herdenken hebben we in de Nederlanden eigenlijk nauwelijks. Wel bevat haar werk een stuk vroege kritiek op de Verlichting, die het ook op haar 250ste verjaardag nog de moeite waard maakt. Zuylen (Belle van) (1740-1805) : kritiek op de Verlichting

verschenen: December 1990, blz. 217

jaargang: 58/03

Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De politiek van het minste kwaad