De parallax Joyce, Lichtenberg, Sterne – Hoe modern is Georg Christoph Lichtenberg?

Dirk Van Hulle

De parallax Joyce, Lichtenberg, Sterne

Hoe modern is Georg Christoph Lichtenberg?

De eindeloze discussie onder letterkundigen over de grenzen en de wortels van het modernisme neemt wel eens astronomische proporties aan. Om toch naar de diepte van die wortels te peilen leek er daarom niet veel anders op te zitten dan de beproefde lett erkundige methoden even te laten voor wat ze zijn en te kiezen voor een werkwijze uit de astronomie: een methode om de afstand van een ver afgelegen ster tot de aarde te meten. Hoe ver staat een tamelijk onbekende ster als Georg C. Lichtenberg af van twee grootheden uit het literair modernisme, James Joyce en Laurence Sterne? De afstand blijkt best mee te vallen.

verschenen: Juli 1996, blz. 598

jaargang: 63/07

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...