Jonathan Swift, de misantroop? – Een apologie

Dirk Van Hulle

Jonathan Swift, de misantroop?

Een apologie

Jonathan Swift (1667-1745) werd omwille van het vierde deel van Gulliver’s Travels jarenlang als een misantroop bestempeld. Dit voorbarige oordeel, dat berust op een onterechte vereenzelviging van de auteur met zijn personage, kan aan de hand van de tekst zelf weerlegd worden. Zo krijgt Gullivers vierde reis iets van een apologie, waar Swift 250 jaar na zijn dood meer dan recht op heeft.

verschenen: September 1995, blz. 699

jaargang: 62/08

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...