Tenzij in een gelijkenis – Cirkelen rondom een verhoopte waarheid

Elianne Muller

Tenzij in een gelijkenis

Cirkelen rondom een verhoopte waarheid

In dit essay worden volgende vragen opgeworpen en binnenstebuiten gekeerd: hoe komt het dat we ons in de confrontatie met één en hetzelfde gedicht – in dit geval Anton Kortewegs ‘Goed, wij samen, toch’ – inwendig horen instemmen met ogenschijnlijk tegengestelde waarheden? Waar houdt ‘de’ waarheid zich dan op? Wie produceert haar, wie ‘gaat daarover’? Hoe komt de wisselwerking tussen kunstwerk en beschouwer tot stand? Het lijkt dan goed mogelijk, betoogt de schrijfster, dat de vijftiende-eeuwse wijsgeer en postmodernist avant la lettre, Nicolaus Cusanus, deze vragen al op een vruchtbare en inspirerende manier heeft doordacht.

verschenen: December 2004, blz. 1001

jaargang: 71/11

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...