Lezen is zich herinneren – Over De eerste steen van Monika van Paemel

Joris Gerits

Lezen is zich herinneren

Over De eerste steen van Monika van Paemel

Met haar recente roman, De eerste steen, metselt Monika van Paemel eigenzinnig en magistraal verder aan haar literair bouwwerk. De roman is een mozaïek: sommige steentjes vormen een cluster rond haar vriendinnen en geliefden in het huidige Israël waar de intifadah woedt, andere vervolledigen het portret van de Vlaamsen mensen die May, het hoofdpersonage, hebben opgevoed, nog andere tekenen de verwerking van het verdriet om het kind dat liever wou doodgaan. Het is een oud en sterk symbolisch verhaal over liefde of geen liefde, vruchtbaarheid en doodsbedreiging, wanhopig makend verdriet en draaglijke, want beleden pijn. Paemel (Monika) : lezen is zich herinneren

verschenen: September 1992, blz. 998

jaargang: 59/11

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...