Leo GeertsEen Vlaamse literaire kroniek (IV)Het gras in de duinenDe auteur sluit zijn Vlaamse literaire kroniek af met een paar beschouwingen over de nawerking – een grotendeels onmogelijk gebleken verwerking – van twee breekpunten in het maatschappelijk en cultureel leven: het collaboratietrauma van de jaren ’40 enerzijds, en de post-1968-kater en de daaropvolgende econmische crisis anderzijds. Tussen de duinen van onoverkomelijke polarisaties en geblaseerde onverschilligheid schoten enkele, wat meer hoopgevende halmpjes op. verschenen: Mei 1988, blz. 735 jaargang: 55/08 |