‘Eens veegt zich voor je ogen leeg de zee’ – Over ‘water’ en ’tijd’ in ‘Op de hoge’ van Willem Jan Otten

Céline Beijer & J. de Vet

‘Eens veegt zich voor je ogen leeg de zee’

Over ‘water’ en ’tijd’ in ‘Op de hoge’ van Willem Jan Otten

De verbeelding van het element water zoals dit in allerlei vormen in de natuur voorkomt, gaat in de ontwikkeling van de poëzie van Willem Jan Otten in toenemende mate samen met het gebruik van woorden en wendingen die een tijdsbeleving uitdrukken. In het eerste gedeelte van zijn poëziebundel Op de hoge bereikt deze ontwikkeling een voorlopig hoogtepunt en vertolkt het samengaan van ‘water’ en ‘tijd’ herhaaldelijk op indringende wijze een religieus levensgevoel.

verschenen: Februari 2006, blz. 150

jaargang: 73/02

December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...