De valstrik van het conformisme

Dirk Lauwaert

De valstrik van het conformisme

‘Il Conformista’, de jongste film van Bernardo Bertolucci, heeft zowel in vakbladen als krantenrecensies over het algemeen een lovende kritiek gekregen. Het is in ieder geval een uiterst verzorgde film. Maar tussen het werk dat Bertolucci daaraan besteed heeft en het resultaat bestaat een breuk. Juist dit tekort is intrigerend. Analyseert men dit, dan ziet men dat kritiek op deze film meteen kritiek kan zijn op de Italiaanse (én Europese) cultuur en samenleving.

verschenen: November 1971, blz. 152

jaargang: 39/02

De ambivalente ruwheid van Léon Morin, prêtre
Vergeten nog voor het ooit bestond: Reflections in...
De Laatste Generatie of de Eliminerende Massa: daar...
Dune – een film die aanmoedigt om verder...
Zo interessant is The zone of interest niet
Netflix Messiah: een verrassende thriller
Een hutspot van twijfelachtige kwaliteit: Poor things van...
Napoleon – het Waterloo van Ridley Scott
Het zien maar niet kunnen helpen van de...
Even fabelachtig als onbegrijpelijk: The boy and the...
Patricia Highsmith en haar kinderen
Caruso en de boot die de berg beklom:...
Beef: een antropologische schets van de strijdende mens
Oppenheimer: Nolan op z’n meest menselijk en cerebraal
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De zwanenzang van Sergio Leone: Once Upon a...
De Sight and Sound-poll: de lotgevallen van een...
The life and death of colonel Blimp: het...
Het gelaat van de Ander: Tori et Lokita...
documenta15: de roep om censuur
Vechten tegen de branding
Yazujiro Ozu: Early Spring
Hamlet en Amleth is twee: The Northman van...
Tijdloos en verdwenen: Nashville van Robert Altman
The tragedy of Macbeth: de ongrijpbaarheid van Shakespeare
Annette: een twijfelachtige combinatie van zelfspot en oprechtheid
The French Dispatch: meer Anderson dan Anderson
De film Shadowlands van Richard Attenborough
Schaduwen op een grotwand. Plato in de bioscoop
Extreme passies gedrenkt in vitriool én humor. Paul...