‘Fluisteringen en geroep’

Jacques De Visscher

‘Fluisteringen en geroep’

Ook on Ingmar Bergamn’s jongste film ‘Fluisteringen en geroep’, zijn niet alle themata, beelden en stijlfiguren nieuw. Maar pure herhalingen zijn het ook weer niet. Het zijn variaties op een evoluerend thema. Telkens opnieuw weet Bergamn andere, verdere stappen te zetten in een exploratietocht waar esthetica, ethica en religie vele relatiepunten schijnen te vertonen. Bergmans wereld is een wereld waar de hoop gefluisterd en het kwaad uitgeschreeuwd wordt.

verschenen: September 1973, blz. 1085

jaargang: 40/11

Een buitenaards geschenk: Arrival
Corpus Christi: een relaas over gebrokenheid en verzoening
Babette’s Feast en de heiliging van het leven
The Truman Show: de vrije wil opnieuw bezocht
Gitzwart en toch geestig: Memories of murder van...
Des Hommes et des Dieux: waarvan getuigen wij?
Spaceman – Op zoek naar betekenis in de...
Megalopolis: ‘The riches of an Emersonian mind’
Adam’s Apples: een absurdistisch bekeringsverhaal
De treurnis van onnodige biopics
Spaceman – Op zoek naar betekenis in de...
Small things like these: naastenliefde voorbij de vrijblijvendheid
Hoe je met grauw realisme naar het Sublieme...
The Young Pope: meer dan een studie in...
De ambivalente ruwheid van Léon Morin, prêtre
Vergeten nog voor het ooit bestond: Reflections in...
De Laatste Generatie of de Eliminerende Massa: daar...
Dune – een film die aanmoedigt om verder...
Zo interessant is The zone of interest niet
Netflix Messiah: een verrassende thriller
Een hutspot van twijfelachtige kwaliteit: Poor things van...
Napoleon – het Waterloo van Ridley Scott
Het zien maar niet kunnen helpen van de...
Even fabelachtig als onbegrijpelijk: The boy and the...
Patricia Highsmith en haar kinderen
Caruso en de boot die de berg beklom:...
Beef: een antropologische schets van de strijdende mens
Oppenheimer: Nolan op z’n meest menselijk en cerebraal
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De zwanenzang van Sergio Leone: Once Upon a...