Pasolini revisited – Een ’theorema’ voor vandaag?

Luc Devoldere

Pasolini revisited

Een ’theorema’ voor vandaag?

Pier Paolo Pasolini, de gepassioneerde en agressieve, bijwijlen rabiaat eenzijdige pamflettist, dichter (en cineast) blijkt tien jaar na zijn dood rijp te zijn voor de recuperatie door het culturele bestel. Pasolini illustreert op welhaast exemplarische wijze de onmacht van de geëngageerde artiest, wiens bitsige weeklacht over de reële of vermeende verwording van de burgergemeenschap waartoe hij behoorde door diezelfde gemeenschap niet slechts gedoogd werd maar gretig ingehaald en massaal verspreid als een modieus en uiteraard vluchtig consumptie-artikel.

verschenen: Juli 1986, blz. 929

jaargang: 53/10

The Young Pope: meer dan een studie in...
De ambivalente ruwheid van Léon Morin, prêtre
Vergeten nog voor het ooit bestond: Reflections in...
De Laatste Generatie of de Eliminerende Massa: daar...
Dune – een film die aanmoedigt om verder...
Zo interessant is The zone of interest niet
Netflix Messiah: een verrassende thriller
Een hutspot van twijfelachtige kwaliteit: Poor things van...
Napoleon – het Waterloo van Ridley Scott
Het zien maar niet kunnen helpen van de...
Even fabelachtig als onbegrijpelijk: The boy and the...
Patricia Highsmith en haar kinderen
Caruso en de boot die de berg beklom:...
Beef: een antropologische schets van de strijdende mens
Oppenheimer: Nolan op z’n meest menselijk en cerebraal
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De zwanenzang van Sergio Leone: Once Upon a...
De Sight and Sound-poll: de lotgevallen van een...
The life and death of colonel Blimp: het...
Het gelaat van de Ander: Tori et Lokita...
documenta15: de roep om censuur
Vechten tegen de branding
Yazujiro Ozu: Early Spring
Hamlet en Amleth is twee: The Northman van...
Tijdloos en verdwenen: Nashville van Robert Altman
The tragedy of Macbeth: de ongrijpbaarheid van Shakespeare
Annette: een twijfelachtige combinatie van zelfspot en oprechtheid
The French Dispatch: meer Anderson dan Anderson
De film Shadowlands van Richard Attenborough
Schaduwen op een grotwand. Plato in de bioscoop