Désiré Scheltens

Vijftig jaar mensenrechten

Vijftig jaar gelden werd de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens afgekondigd. Historisch bouwt die Verklaring voort op de Franse Verklaring van de Mensenrechten, van 1789. Geen van beide verklaringen is een ultieme, onverbeterlijke formulering van de mensenrechten gebleken. Toch zit er een eis in met een universele draagwijdte en een absolute pretentie: dat ieder mens op grond van zijn menszijn in alle omstandigheden met eerbied moet worden behandeld.

verschenen: December 1998, blz. 963

jaargang: 65/11

Het einde van de grote orde onder de...
Project 2025 en christelijk nationalisme
Nog een grote omwenteling meemaken…
Zionisme en racisme
Ana van Es: De Bagdad Berlijn Express
Universiteiten als fabrieken
Een Afrikaanse dwarsligger over het (post)koloniaal verleden
Moeten arme landen arm blijven?
Kindertransporten. Een wreed schoon verhaal
Het christelijk nationalisme van Trump: politiek boven principes
Billijkheid en efficiëntie in het inkomensbeleid. Over werkloosheids-...
Oudheidkunde op maat
Over de lauwe steun van de Arabische en...
Slachtoffers voor Israël
Basisbaan of basisinkomen? Normatieve vragen over de toekomst...
Figuren van vandaag: Réginald Moreels
Palestina, sinds mensengeheugenis een probleem?
Wanneer besluiten vrouwen te gaan protesteren?  
Gelijkheid gebaseerd op uitsluiting
Ontketend kapitalisme
Woke als symptoom van de ‘tirannie van de...
Asiel???
Autoritaire macht en heerschappij
De Politieke Menagerie
Kapitalisten, de staat en globalisering
Afghaanse jongeren en hun inburgering in België
Een brief uit Teheran
Een historische overweging van de Amerikaanse ‘civil religion’
Een politicus die niet wilde heersen
Conflict en polarisatie