Robert Brasillach: literatuur en fascisme – Hitler, de laatste der magiërs

Luc Rasson

Robert Brasillach: literatuur en fascisme

Hitler, de laatste der magiërs

Na Brasillachs terechtstelling in 1945, zaten zijn critici, vriend en vijand, opgescheept met de onverkwikkelijke vraag: hoe geraakte de auteur van onschuldige, magisch-realistische romans vanaf 1939 zo volkomen in de ban van het fascisme en de persoon van Hitler? Wat sindsdien vaker is beschouwd of vergoelijkt als een plotse breuk of ontsporing in Brasillachs literaire oeuvre, lijkt veelal de ultieme bevestiging en beaming te zijn van de irrationele en primitief ‘darwiniaanse’ drijfveren in het menselijk handelen, die Brasillach al een hele tijd gefascineerd hadden.

verschenen: April 1985, blz. 533

jaargang: 52/07

Culturele revolutie in het land van Kafka en...
December 1674: de laatste première van Pierre Corneille
Hommage aan Eileen
Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’