De rol van de kunst in het werk van Patrick White

Anne Verbanck

De rol van de kunst in het werk van Patrick White

In de romans van de Australische Nobelprijs (1973) leggen de hoofdpersoon of een nevenfiguur enige artistieke bedrijvigheid (schilderen, schrijven dansen, acteren…) aan de dag, met wisselend en trouwens betwistbaar succes. Maar juist in hun artistieke gedrevenheid zijn al deze mensen gestaag op zoek naar de werkelijkheid achter de schijn, naar de mogelijke zin van het leven achter de vele, oppervlakkige verschijningsvormen. De titel alleen al van White’s jongste werk Memoirs of Many in One (1986) verwoordt op treffende wijze die gepassioneerde zoektocht.

verschenen: Juli 1987, blz. 903

jaargang: 54/10

Waarom de klassieke tragedie haar publiek niet verveelde
De dood van een soldaat. Verteld door zijn...
Metamorfosen. Voorpubliatie uit het nieuwe boek van Emanuele...
Het kleedje voor Hitler: een boekbespreking
Proefvluchten naar een verdwenen wereld
Het leven van Maynard K.
De blijvende inspiratie van Stefan Zweig. Literatuur als...
Vervuld door het onzegbare. Over drie gedichten van...
Michael Ignatieff: The Russian Album
De eeuwige actualiteit van het verleden: Het Adrianus-dossier
De Griekse voorvaders van de Verlichting
De ware Jacob
Schuldgevoel. Over betekenisvol ongemak
Joodse klokkenluiders
Oog om oog? De wraak van een ongelukkig...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Fictie en autobiografie in de literatuur als getuigenis...
Dialoog naar aanleiding van het boek Gedeelde Angsten...
Onze mensen
Jiddisch in Palestina
Andreas Kinneging en de weg terug
Wat maakt een gedicht goed?
Literatuurcriticus en dubbelagent. Over Giacomo Antonini (1901-1983)
Een dialoog van oorzaken zonder oplossingen
René Girard salonfâhig
Eenzaamheid, in steen gebeiteld
‘Que sais-je?’
Satire in tijden van oppervlakkigheid: Triangle of Sadness...
De politiek van het minste kwaad
1824: de smalle start van de moderne roman