De Geest in de Steen – Nabeschouwingen bij ‘Verdwenen Aarde’, Hemiksem, zomer 1988

Rika Heymans

De Geest in de Steen

Nabeschouwingen bij ‘Verdwenen Aarde’, Hemiksem, zomer 1988

Elke tijd heeft recht op zijn eigen kunst. Bij het project ‘Verdwenen Aarde’ in de verlaten Sint-Bernardusabdij werd steen tot brood voor de geest en kreeg de aarde-cultuur een nieuwe impuls.

verschenen: November 1988, blz. 128

jaargang: 56/02

Christelijke feministische theologie
De blik. Fotografisch werk van Karim Abraheem
Februari 1673
Napoleon – het Waterloo van Ridley Scott
Patricia Highsmith en haar kinderen
Verlatenheid bij Ziegelaar, du Bouchet en Trakl
‘Que sais-je?’
Krassen, kruisen en kreten
De Willy Mays van de cinema: 8 ½...
Susan Sontag in het koninkrijk van de zieken...
Susan Sontag in het koninkrijk van de zieken...
150 jaar Ralph Vaughan Williams
Stilte
Koorzanger
Documenta fifteen: een ander begrip van kunst
Yazujiro Ozu: Early Spring
‘Grote kunstenaars bestaan niet uit en bestaan niet...
De Val van Icarus van Bruegel is geraffineerde...
Echo van de verandering
Religie als poëzie
Vrolijk word je er niet van: Vortex van...
NFT: n.v.t.? Een kleine kunstfilosofische uitleg
Kwetsbaarheid aan de macht
De messias in de duinen
Dwelling in Shadows. A Life of Ivor Gurney
Een rauwe liefdesbeet. Over de poëzie van Hans...
Adrien Van De Putte, topograaf van de verbeelding
Subliem en subtiel? De Kathedraal, 500 jaar zoeken...
Een veel besproken vrouw. Het vrijheidsbeeld
Waarom Bruegels Dulle Griet nooit werd begrepen